കാലമേ നീയേകിയ അകലമാണ്...
ഈ പ്രണയത്തെ ഇത്രയും തീവ്രമാക്കുന്നത്.....
അകന്നിരിക്കുമ്പോൾ
കൂട്ടു വരുന്നതത്രയും നിൻ ഓർമ്മകൾ....
അടുക്കുവാൻ, കൂടുതൽ
അടുക്കുവാൻ വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പ്....
ഒറ്റയാകുമ്പോഴെ ഓര്‍മ്മകള്‍ കൂട്ടിനെത്തൂ...
പലതും മറന്നുപോകാതിരിക്കാന്‍
ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഒറ്റയാകുന്നതും നല്ലതാ.....
ഇനിയും നിന്റെ
മൗനത്തിനാവും എന്നിൽ,
ഒരായിരം കവിതകൾ പണിയുവാൻ...
മൗനം പ്രണയത്തിന്റെ
മറ്റൊരു ഭാഷയാകുമ്പോൾ,
എന്റെ തൂലിക ചലിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും...
എനിക്ക്
സ്വന്തമല്ലെങ്കിലും, ഒരായിരം വട്ടം
നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ഞാൻ പറയുന്നുണ്ട്,....
"എന്നും എന്റേത് മാത്രം
എഴുത്തുകളിൽ മുഴുവൻ നീ ആയിരുന്നു..... എഴുതി തീർത്തത് എന്റെ ജീവിതവും..... നീ അറിയുന്നില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവിലും ഇന്നും ഈ എഴുത്ത് തുടരുന്നത്..... എന്നെങ്കിലും നീ മാത്രം എല്ലാം അറിയണം എന്ന ആഗ്രഹത്താൽ മാത്രമാണ്....!!!
