Tuesday, 8 November 2016

നീയെനിക്ക്

എന്‍റെ വേദനകളില്‍
പ്രശ്നങ്ങളില്‍
എപ്പോഴും നീ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു
തീര്‍ത്തും അപരിചിതനായി


എന്നിട്ടും നിന്‍റെ മുഖം
ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നില്ല
സ്വരം ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നില്ല
ഒടുവില്‍ ഏതാനും അക്ഷരങ്ങളില്‍
കോര്‍ത്ത വരികളിലൂടെ
നീയെനിക്ക് പരിചിതനായി


നഗരത്തിലെ തിരക്കില്‍ വച്ച്
ഞാനാദ്യമായി നിന്നെ കാണുമ്പോള്‍
നിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നിറയെ
പരിഭ്രമം ഉണ്ടായിരുന്നു
ഒരു മാന്‍പേടയുടേതു പോലെ
സൗമ്യമായ മുഖം
നിന്‍റെ വാക്കുകളിലെ
കാരിരുമ്പിന്റെ കാഠിന്യം
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ കരുത്ത്
നിന്‍റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നില്ല
തീര്‍ത്തും പ്രണയാര്‍ദ്രമായ ഭാവങ്ങള്‍


എന്‍റെ കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങളില്‍
നഷ്ടപ്പെടാന്‍ നീയാഗ്രഹിച്ചിട്ടും
സമാന്തര രേഖകള്‍ പോലെ
നീണ്ടു പോയ കാലം
ഒരൊറ്റ ചുംബനത്തിലൂടെ
പ്രണയം പറയാന്‍ നീയാഗ്രഹിച്ചപ്പോള്‍
അതേറ്റു വാങ്ങാതെ ഞാന്‍
പിന്തിരിഞ്ഞത് എന്തിനായിരുന്നെന്ന
ചോദ്യമെന്നെ ഇപ്പോള്‍ വേട്ടയാടുകയാണ്


കാപട്യത്തിന്റെ മുഖം
മാത്രമേ ലോകത്ത്‌ ഇതുവരെ
ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ
നീയും അങ്ങനെയാവുമോയെന്ന
ഭയം എന്നെ കീഴടക്കിയിരുന്നു
പക്ഷേ എന്നെ കബളിപ്പിക്കാന്‍
ഒറ്റുകൊടുക്കാന്‍
നീയാഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല


ഇപ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം
മുന്തിരി ചഷകത്തിലെ
അവസാനത്തുള്ളി
ലഹരി പോലെ
എന്നില്‍ നിന്നോടുള്ള
പ്രണയം പതഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്
ഒരിക്കല്‍ മുഖം തിരിച്ച
ചുംബനത്തിലൂടെ ഞാനും
നിന്‍റെ പ്രണയം ഏറ്റുവാങ്ങുകയാണ്

No comments:

Post a Comment